Sebab Kenapa Manusia Tidak Boleh Tinggal Di Angkasa

Sebab Kenapa Manusia Tidak Boleh Tinggal Di Angkasa | Idea mengenai suatu hari nanti manusia biasa selain angkasawan terlatih . tinggal dan bekerja di angkasa telah menjadi satu kisah sains fiksyen sejak dahulu lagi . Kini , idea tersebut bukan sahaja menarik minta saintis angkasa profesional malah juga jurutera serta saintis dari bidang lain .

Sebuah kapal angkasa yang boleh membawa manusia sihat ke angkasa merupakan langkah pertama mengubah mimpi kepada realiti . Stesen Angkasa Antarabangsa ( ISS ) akan menyediakan kemudahan kekal dalam orbit bagi membantu kajian saintifik dan teknikal secara beretrusan . Ia akan beroperasi dengan krew yang datang secara bergilir-gilir dari bumi termasuk merekayang bukan angkasawan .

Bagi menjelajah dan bekerja di angkasa , manusia perlu ' membawa ' alam sekitar mereka bersama-sama kerana di angkasa tidak terdapat tekanan atmosfera dan oksigen bagi meneruskan kegidupan . Di dalam kapal angkasa , atmosfera boleh dikawal . Oleh itu pakaian khas tidak diperlukan tetapi apabila berada di luar , manusia memerlukan perlindungan spacesuit ( pakaian angkasa ) .

Atmosfera bumi mengandungi 20 peratus oksigen dan 80 peratus nitrogen daripada aras laut sehingga kira-kira 75 batu tinggi ( 120.7 kilometer ) di mana bermulanya angkasa .

Pada ketinggian 18,000 kaki ( 5,486.4 meter ) , atmosfera adalah separuh ketumpatan berbanding di aras laut dan pada altitud 40,000 kaki ( 12,192 meter , udara sangat nipis dan kandungan oksigen amat kecil hinggakan topeng oksigen tidak lagi membantu .

Apabila melebihi ketinggian 63,000 kaki ( 19,202.4 meter ) manusia perlu memakai spacesuit yang dapat membekalkan oksigen bagi pernafasan serta mengekalkan tekanan di sekeliling badan bagi memastikan cecair badan kekal dalam keadaannya .

Pada altitud tadi , jumlah tekanan udara tidak lagi dapat mengekalkan cecair badan daripada mendidih . 

Spacesuit biasanya direka bagi melindungi angkasawan daripada kecederaan yang boleh membawa maut . Ia juga dapat melindungi pemakainya daripada suhu tinggi melampau di angkasa serta menapis cahaya matahari . Angkasawan memerlukan lebih daripada satu pakaian bagi pelepasan dan apa yang dipakai bergantung kepada apa yang dilakukan .

Sanitasi dalam kapal angkasa , stesen angkasa merupakan satu perkara yang perlu diberikan penekanan yang lebih berbanding di bumi . 

Kajian menunjukkan populasi mikrob boleh meningkat secara luar biasa dalam microgarviti dan ruang yang tidak terkawal . Ini bermakna banyak penyakit berjangkit boleh tersebar dengan mudah kepada mereka yang berada dalam kapal angkasa yang sama  .

Semua peralatan makanan , kawasan makan , tandas dan peralatan tidur perlu dibersihkan selalu bagi menghalang pertumbuhan mikro organisma .

Disebabkan tiada mesin basuh , seluar ( ditukar seminggu sekali ) , stokin , baju dan pakaian dalam ( ditukar dua hari sekali ) perlu diletakkan dalam beg plastik kedap udara .

Perkara yang menjadi persoalan menarik adalah bagaimana bentuk tandas yang digunakan dan bagaimana mereka menguruskannya ? Angkasawan menggunakan tandas yang lebih kurang sama dengan di bumi .  

Aliran udara bergerak melalui tandas semasa digunakan , membawa bahan buangan ke ruang khas atau beg plastik yang kedap udara bagi mengeringkannya sebelum ditutup . Bahan buangan ini akan dibawa balik ke bumi sebagai bahan ujikaji bagi membantu doktor memahami bagaimana badan berfungsi dalam keadaan mikrograviti .

Bagi kapal angkasa lepas Skylab , mandi tidak mendatangkan masalah kerana terdapat bilik mandi tertutup . Tetapi bagi angkasawan dalam Shuttle , mereka hanya boleh menggunakan sepan mandi untuk membersihkan badan . 

Titisan air yang terapung boleh menyebabkan kerosakan kepada peralatan elektrik yang biasanya akan dikumpulkan di dalam tangki pengumpulan . 

Bercukur juga boleh mendatangkan masalah kerana ketiadaan graviti dan boleh menyebabkan kerosakan kepada peralatan . Angkasawan lelaki boleh menghindari masalah berkenaan dengan menggunakan krim bercukur konvensional , pencukur keselamatan dan membersihkan muka dengan tuala pakai buang .

Sama seperti di bumi , angkasawan juga memerlukan rehat dan tidur yang mencukupi bagi mengekalkan kesihatan semasa bertugas diangkasa . Angkasawan mengadakan program latihan secara saintifik seperti yang berkaitan dengan penggunaan otot dalam persekitaran yang tiada berat .

Terdapat pelbagai kemudahan untuk tidur di dalam Shuttle bergantung kepada keperluan sesuatu misi sama ada kerusi , beg tidur atau di dinding kapal angkasa .

Makanan yang dimakan oleh angkasawan pertama adalah mengikut selera dan kemudahan masing-masing . Kebanyakan makanan dalam bentuk serbuk kering beku dan separuh cecair dalam tiub aliminium yang tidak menyelerakan . Tetapi kemudain , menu makanan di angkasa semakin bertambah dan angkasawan boleh menikmati pelbagai jenis makanan seperti ayam , udang , puding , sos epal dan sayuran .

Untuk memudahkan angkasawan makan , dulang digunakan bagi meletakkan makanan yang berfungsi sebagai pinggan . Angkasawan juga dibekalkan dengan sudu , garfu dan pisau serta gunting bagi membuka paket makanan . Persiapan makanan pula mengambil masa lebih 20 hingga 30 minit daripada biasa termasuk masa memanas .

Kebanyakan masalah yang didapati daripada tinggal dan bekerja di angkasaboleh diselesaikan . Bagaimanapun , kesan psikologi berat sifar masih tidak difahami dan diantaranya adalah beberapa jenis mineral daripada tulang , atropi otot semasa tiada latihan dan sindrom adaptasi angkasa ( kesakitan berkaitan dengan pergerakan yang hanya ditemui di angkasa ) .

Semua kesan diangkasa akan hilang apabila angkasawan mendarat di bumi manakala ada angkasawan boleh menyesuaikan diri semasa di angkasa seperti diet dan senaman .

Tweet